بازهم فرانکولا

دیروز رفتم نشر مرکز و بالاخره نسخه ی چاپ شده ی فرانکولا را دیدم! مثل بچه ها ذوق زده بودم و یک ساعت با کتاب کلنجار رفتم، حتا چند فصل اش را دوباره و ده باره خواندم. خب، تا آخر سال احتمالا" سه چهار کتاب دیگرم هم در می آید (سخن عاشق رولان بارت، اکران اندیشه ی خودم، و صید قزل آلا در آمریکا ی ریچارد براتیگان)، اما فرانکولا اول از همه می آید. با این حساب، بیستمین کتابی می شود که منتشر می کنم، دومین کتاب ام در کار ادبی (اولی اش مجموعه داستان شب به خیر یوحنا، که دو سال پیش در نشر چشمه منتشر شد)، و اولین رمان ام: حتا برای اولین کتاب ام هم این قدر ذوق زده نبودم
رسم است که نویسنده در مورد کتاب اش اظهار نظر نکند، من هم این رسم را قبول دارم. نمی خواهم پیش زمینه ایجاد کنم. اما با این هیاهویی که راه انداخته ام ناگزیر ام نکته یی را بگویم، هرچند دوستان ام که آن را خوانده اند اغلب ادعاهای مرا در این باره باور ندارند -- یکی شان با تلمیحی به عنوان کتاب اسلاوی ژیژک (همه آن چه می خواستید درباره ی لکان بدانید، اما می ترسیدید از هیچکاک بپرسید) اسم اش را گذاشته: همه ی آن چه می خواستید درباره ی پست مدرن بدانید، اما می ترسیدید از پیام یزدانجو بپرسید! من این طور فکر نمی کنم. هر پست مدرن بازی هم که در آورده باشم، خواسته ام کتابی بنویسم سرگرم کننده، طنزآمیز، و احیانا" اندیشه ناک! در دفاع از ادبیات اکثریت، در ستایش عامه پسندی، و در ستایش خیلی چیزهای دیگر، که گفتن ندارد