خودپذیرایی

این مقررات دست و پاگیر تازه یی که ارشاد، از جمله، برای ترخیص کتاب­ وضع کرده، به­علاوه­ی تراکم کار نشر مرکز، بالاخره هم اشک مرا در آورد و هم دارد اسباب آبروریزی می­شود. بیش ازیک ماه پیش وعده داده بودم که رمان­ام تا یکی دو هفته­ی دیگر در کتاب­فروشی­ها خواهد بود، و تا این لحظه این وعده واقعیت پیدا نکرده. البته این بار، از آن­جا که نسخه­ی چاپ شده را به چشم خود دیده و قول مسئولان پخش نشر مرکز را هم شنیده ام، فکر می­کنم که حداکثر تا آخر هفته­ی دیگر کتاب­ام به بازار می­آید. عجالتا" این از مخلفات کتاب، تا غذای اصلی آماده شود

(شرح پشت جلد)
فرانکولا که بود؟ یک ابرانسان نیچه یی، یک فوق ستاره­ی افسانه یی، یا چنان که خود باور داشت یک هیولای واقعی ... به گمان من او این هرسه بود

جان بالارد --

فرانکولا: هیولایی که چشم میلیون­ها انسان را به خود دوخت، چشم­هایی که همچنان به او خیره مانده اند. فرانکولا که بود و چه کرد؟ آن­چه می­خوانید متن کامل خاطرات آخرین بازمانده­ی نسل هیولاها است، موجودی متافیزیکی و پرومته یی پسامدرن – کتابی سرشار از ماجراهای مهیج و مهیب که بی­شک برای هر خواننده یی تکان­دهنده خواهد بود: کتابی سرشار از فرانکولاگری

(پیش­کش­نامه)

برای نیچه
هیولایی که نامی از او در این دفتر نیامد --

فرانکولا

(یادداشت ناشر)
آن­چه در پی می­آید متن کامل دست­نوشته­های مخلوقی شگفت­انگیز است که رنج­های بی­شمار و باورنکردنی او بی­شک برای هر انسانی تکان­دهنده خواهنده بود. فرانوکلا، این "پرومته­ی پسامدرن" (عنوانی در خور، که ما به رغم میل مولف به او داده ایم)، در خاطرات خود راوی مرارت­های روح زخم­خورده یی می­شود که برای هر خواننده یی تاثرانگیز است
اکنون که سرانجام و به خواست نویسنده خاطرات او را منتشر کرده ایم، به خوانندگان خود اطمینان می­دهیم که، گذشته از تنظیم دقیق و فصل­بندی نهایی و سوای اعمال اصلاحاتی در شیوه­ی نگارش، کم­ترین دخل و تصرفی در نوشته­های او نکرده، آن­ها را به همان شکلی اصلی و اولیه، و با رعایت کامل مقررات مربوطه، به چاپ رسانده ایم
فرانکولا دیر به صحنه آمد، دیر درخشید، اما سرانجام ستاره­ی تابانی شد که چشم میلیون­ها انسان را خیره کرد. او هیولایی شد که بود، او با عظمت و شفقت هیولایی­اش، بیش از هرچیز نگاه ما انسان­ها به دنیای پیرامون­مان را دگرگون کرد، دنیایی در آستانه­ی هزاره­ی سوم که دیگر جایی برای نا-انسان­ها در آن باقی نمانده – برای هیولایی چون او، این قطعا" بزرگ­ترین بخت ممکن بود. اطمینان داریم که خاطرات این آخرین بازمانده­ی نسل مهجور و به حاشیه رانده­ی موجودات متافیزیکی، در نهایت تاثیر به سزایی بر روند آشنایی هرچه بیش­تر ما با اقلیت­ها و ارج نهادن به تجربه­ی دیگری و پاس­داشت تفاوت­ها خواهد داشت
نیویورک
ژانویه­ی 2000