لوئیس - مسکوب - شایگان

امروز در صفحه­ی اندیشه­ی روزنامه­ی شرق دو مطلب خواندنی به چشم­ام خورد. اول مقاله­ یی از برنارد لوئیس، اسلام­شناس مشهور، با عنوان " نظری تاریخی به اسلام و دمکراسی لیبرال"، با ترجمه­ی شیوای عزت­الله فولادوند. خب، تالیفات لوئیس در باب تمدن اسلامی بسیار گسترده است و بحث بر سر این تالیفات بسیار گسترده تر. با این حال، همین مقاله هم می­تواند نیم­نمایی از کلیت کار او را نشان دهد. سعه­­ی صدری که در انتشار این مطلب در چنین چارچوبی به کار رفته ستودنی است، هرچند که بسا انتشارش تنها بهانه یی باشد برای انتقادات توفنده­ی آتی!

مطلب دیگر گزارش خبرگزاری ایسنا از مراسم یابود شاهرخ مسکوب در "خانه­ی هنرمندان" است که با تاخیری چهار روزه به چاپ رسیده. این که چرا شرق مستقلن از این مراسم گزارشی تهیه نکرده چندان کنجکاوی­انگیز نیست – به هر حال هر رسانه یی خط­کشی­های عقیدتی و مرزبندی­های ایدئولوژیک خود را دارد و حق هم دارد. نیز، وجه اسفناک ماجرا بسنده کردن شرق به درج گزارش ایسنا نیست، از آن اسفناک­تر خود گزارش است. ظاهرن خبرنگار ایسنا نه حوصله­ی ثبت درست و دقیق سخن­رانی­ها را داشته نه دانش آن را که مسکوب که بوده و این­ها که درباره اش داد سخن داده اند که اند. بامزه بود که دیدم در معرفی داریوش شایگان نوشته "پژوهشگر فلسفه و مترجم" ! در مملکتی که همه دائم برای هم دسته گل می­فرستند و القاب و عناوین را مثل نقل و نبات بین خود پخش می­کنند، بی­چاره شایگان که بعد عمری فلسفیدن و اندیشیدن بین ما بیش از این نصیبی نبرده ...