آدم کتابی که من باشم

بعضی آدم­ها حسابی اند به این معنا که آدم حسابی اند؛ بعضی­ها آدم حسابی اند به این معنا که اهل حساب و کتاب اند؛ بعضی­ها هم مثل من فقط آدم کتابی اند -- همان حرفی که اغلب می­زنند، که من فقط یک اسم پشت جلد کتاب­ها هستم و بس
به گذشته که فکر می­کنم می­بینم که حق با آن­ها است. حاصل این یک سال گذشته برای­ام در کتاب­های­ام خلاصه می­شود. سال را با انتشار ویراست دوم لذت متن (رولان بارت) آغاز کردم، بعد رولان بارت (رولان بارت)، بعد فرانکولا (ی خودم)، بعد سخن عاشق (رولان بارت)، بعد اکران اندیشه (ی خودم)، و آخر هم با چاپ دوم فرهنگ اندیشه­ی انتقادی (که این روزها در می­آید) پایان می­برم. دو کتاب دیگر هم ترجمه کردم، یکی صید قزل­آلا در آمریکا (ریچارد براتیگان) و دیگری هم آشنایی با ماکیاوللی (پل استراترن)، که امیدوار ام به­وقت­اش منتشر شوند. سوای این­ها ویرایش کارهای خودم را برای بازچاپ آتی­شان ادامه دادم، همین­طور ویرایش تعدادی کتاب در نشر مرکز که البته همه بدون نام من منتشر شده یا خواهند شد
از بین آن­ها که ویرایش و مقابله با متن اصلی­شان را بر عهده داشتم و امسال منتشر شدند بعضی­ها برای­ام جالب­تر بودند. در زمینه­ی روان­کاوی: ناخودآگاه (آنتونی ایستوپ، ترجمه­ی شیوا رویگریان) و من و سازوکارهای دفاعی (آنا فروید، ترجمه­ی محمد علی­خواه). در زمینه­ی نظریه­ی فرهنگی معاصر: جامعه­شناسی پست­مدرنیسم (اسکات لش، ترجمه­ی حسن چاووشیان). در زمینه­ی هنر: یادداشت­های یک سینماتوگراف (روبر برسون، ترجمه­ی بهرنگ صدیقی) و اما آیا این هنر است؟ (سینتیا فریلند، ترجمه­ی کامران سپهران). در زمینه­ی ادبیات کودک و نوجوان: در جست­وجوی نیمو (گیل هرمن، ترجمه­ی احمد پوری) و غول بزرگ مهربان (رولد دال، ترجمه­ی شهلا طهماسبی). در زمینه­ی ادبیات جهان: در میان گمشدگان (دن چاون، ترجمه­ی امیر مهدی حقیقت)، زن در ریگ روان (کوبو آبه، ترجمه­ی مهدی غبرایی)، و انتقام چمن (ریچارد براتیگان، ترجمه­ی محمد طاهری عراقی) – این آخری قرار است با اسم اتوبوس پیر همین روزها منتشر شود
حالا دل­ام می­خواهد چندتا کتاب هم پیشنهاد کنم که اگر حوصله کردید و وقت داشتید حتما" بخوانید. اول مجموعه داستان شیوا مقانلو که نشر چشمه با عنوان کتاب هول منتشر کرده. به­گمان­ام یکی از کتاب­های در خور تامل امسال است و نویسنده­اش در درجه­ی اول قرار است نویسنده باشد و بعد زن و ... . تفاوت آشکارش هم به نظرم در برخورد حرفه یی با مقوله­ی نویسندگی است. دغدغه­های فرمی، نوآوری­های فنی و مضمونی، و پرداخت­ روایی دقیق و حساب­شده ویژگی­هایی است که کار او را از سایر همردیفان­اش، به­ویژه سایر نویسندگان زن، متمایز می­کند
کتاب بعدی همان زن در ریگ روان است. کتاب را سال گذشته در نشر مرکز ویرایش کردم. مترجم بخش­هایی را که گمان می­برد مشکل ارشادی خواهند داشت ترجمه نکرده بود که من ترجمه و اضافه کردم. کتاب درست به خاطر همین بخش­ها در ارشاد گیر کرد! بعد نشر مرکز از اعمال اصلاحات ارشادی امتناع کرد و در نتیجه مترجم قراردادش را با نشر مرکز لغو کرد و کتاب را حالا انتشارات نیلوفر منتشر کرده – نمی­دانم با چه مقدار سانسور. به هر حال، همین­قدر بگویم که تمام دو ماهی را که مشغول ویرایش کار بودم ذهن­ام مسخر این رمان بود. کاری بود بسیار برجسته و، از بسیاری جهات، البته استثنایی
کتابی که خودم تازگی خواندم پوپر- ویتگنشتاین و ماجرای سیخ بخاری نوشته­ی ادموندز و آیدینو و با ترجمه­ی حسن کامشاد (نشر نی) است که کتابی است سرگرم­کننده و، سوای بخش­هایی که به مساله­ی میراث یهودی پوپر و ویتگنشتاین پرداخته و خیلی کسل­کننده است، در کل خواندن­اش برای آشنایی با احوالات روزمره­ی این دو فیلسوف بد نیست
دو کتاب دیگر هم هست که نخوانده می­خواهم سفارش کنم. یکی پرواز ایکار نوشته­ی ریمون کنو با ترجمه­ی کاوه سیدحسینی (انتشارات نیلوفر) که اولین کار نویسنده­ی نوگرا و خاص­نویس فرانسوی است که به فارسی در می­آید و آن­ها که پی­گیر دادوستدهای فکری کنو با کالوینو و دیگران باشند قدرش را خوب می­دانند. کتاب دیگر هم نادیا نوشته­ی آندره برتون با ترجمه­ی کاوه میرعباسی (انتشارات افق) است که برای آن­هایی که مثل من شور و شر نوجوانی­شان را با سوررئالیست­ها سر کرده اند هم غنیمت است و هم نوستالژی